Dagelijkse podcast Levensliederen voor elke werkdag, vandaag Psalm 39

Levensliederen, dag 39
Welkom bij dag 39 van de podcast Levensliederen. Leuk dat je luistert!

Vandaag lezen we Psalm 39:
1Voor de koorleider. Voor Jedutun. Een psalm van David.
2Ik had mij voorgehouden: Ik moet mij beheersen
en mijn tong voor zonde behoeden, mijn mond met een muilband bedwingen
te midden van mensen zonder God of gebod.
3En ik zei dan ook niets, geen woord, ik zweeg en vond geen verlichting,
ik voelde steeds heviger pijn.
4Het brandde in mijn binnenste, bij mijn zuchten laaide een vuur op
en mijn tong begon te spreken:
5‘Geef mij weet van mijn einde, HEER, van de maat van mijn levensdagen,
laat mij weten hoe vergankelijk ik ben.
6U maakte mijn dagen een handbreed lang, mijn levensduur is niets in uw ogen,
niet meer dan lucht is het bestaan van een mens, 
7niet meer dan een schaduw zijn levenspad,
niet meer dan lucht wat hij rusteloos najaagt,
hij vergaart en weet niet wie het toevalt.’
8Wat heb ik dan te verwachten, Heer? Mijn hoop is alleen op u gevestigd.
9Bevrijd mij van al mijn zonden, bespaar mij de hoon van dwazen.
10Ik zei niets, opende mijn mond niet, want u was het die mij dit alles aandeed.
11Houd op mij nog langer te kwellen, ik bezwijk onder de slagen van uw hand.
12U kastijdt de mens als straf voor zijn zonde,
als een mot vreet u weg wat hij begeert,
niet meer dan lucht is een mens. 
13Hoor mijn gebed, HEER, luister naar mijn hulpgeroep,
wees niet doof voor mijn verdriet, want een vreemdeling ben ik, bij u te gast
zoals ook mijn voorouders waren.
14Wend uw straffende blik van mij af, dan beleef ik nog vreugde
voordat ik heenga en niet meer ben.

En het vers van de dag is Psalm 39:8
'Wat heb ik dan te verwachten, Heer? Mijn hoop is alleen op u gevestigd.' 

David is boos. Hij is gefrustreerd. Hij probeert zijn mond te houden om niets stoms te zeggen. Maar op een gegeven moment kan het niet meer zwijgen. Hij moet spreken.

Het is niet duidelijk wat David zo van streek maakt. Het heeft waarschijnlijk te maken met de goddelozen en hoe ze lijken te bloeien. Ze zijn ongehoorzaam aan al Gods geboden, maar toch lijken ze ermee weg te komen en gaat het ze voor de wind. Ongelofelijk!

Maar dan lijkt David weer wat bij zinnen te komen en realiseert hij zich in vers 6 en 7: 'Wat is een mens? Een zuchtje wind, een voorbijgaande schaduw. De mens maakt zich druk om niets, hij schraapt een vermogen bijeen, maar weet niet voor wie.' 

Ook al doen mensen het financieel goed in dit leven, verzamelen ze veel spullen, geld, roem, status... Uiteindelijk moeten ze het allemaal achterlaten. Uiteindelijk is het allemaal nutteloos.

Daarom bidt David tot God in vers 8: 'Wat heb ik dan te verwachten, Heer? Mijn hoop is alleen op u gevestigd.'  David vestigt z'n hoop alleen op God omdat alleen God z'n hoop waard is. Alleen God blijft dezelfde, gisteren, vandaag en voor altijd. Alleen God is volmaakte liefde. Alleen God is machtig genoeg om ons te redden van het kwaad, in en om ons heen. Alleen God kan de leegte in ons hart vervullen. 
Alleen God kan ons echte vreugde en voldoening geven. 
Alleen God zal er voor ons zijn, nu en voor eeuwig. 

Wat vestig jij je hoop op? Misschien goed daar vandaag eens over na te denken. 

Gebed
Ik bouw op U Heer, anders niet
het is uw bloed dat redding biedt.
Wie op U hoopt, wordt niet beschaamd
ik steun enkel en alleen op uw Naam
Heer, U bent ons fundament.
Zwak wordt sterk, door al uw werk.
In de storm blijft U Heer; onze hoogste Heer! Amen!